Ook de Red Panthers speelden dit weekend hun laatste twee wedstrijden van het seizoen in de Hockey Pro League 2024-2025. De komst van Nederland betekende meteen ook de terugkeer op Belgische bodem van hun voormalige coach Raoul Ehren – en vormde een eerste echte test voor de Belgische ploeg, tegen het hockeygeweld van onze noorderburen.

Bij het betreden van het veld droegen de Red Panthers niet hun familienaam op het shirt, maar wel een, soms wat kleinerende bijnaam. Ze waren niet te missen, de opschriften als “Meiske”, “Zuske” of “Madammeke” op hun rug, in plaats van hun eigen naam. Na de rust verschenen ze opnieuw op het veld met een shirt waarop hun voornaam prijkte, voorafgegaan door de boodschap “Call me”. Daarmee wilden ze een krachtig symbolisch signaal geven: wat telt, is ons engagement, ons talent en onze teamspirit – niet ons gender of welk etiket dan ook. “Call me by my name. Not my gender!” is een campagne bedacht door onze sponsor Grant Thornton, die zich inzet voor thema’s als diversiteit, gendergelijkheid en inclusie.

De wedstrijd zelf leverde geen verrassing op. De Belgische vrouwen boden in de eerste helft goed weerstand tegen de Hollandse druk, maar gingen toch met een 0-1 achterstand de rust in. In de allerlaatste minuut van de eerste helft scoorde Yibbi Jansen via een onhoudbare ‘sleep’ op strafcorner. Tot dan had Elodie Picard dominant gekeept. Na rust werd het moeilijker voor de Panthers om door de Nederlandse verdediging te breken. Begin vierde kwart verdubbelde Fay van der Elst de score, waarmee de eindstand op 0-2 kwam.

De Red Panthers boden doorheen de hele wedstrijd goed weerwerk tegen een dominant Nederland, maar konden zelf te weinig dreiging creëren. De overwinning voor Nederland was dan ook logisch. Morgen proberen de Belgen het tij te keren.