Zoals verwacht was het heet, zeer heet, voor deze kwartfinale van het WK… Niet alleen wees de thermometer nog 25° aan om 19u30 en heerste er een broeierige sfeer bij het begin van de wedstrijd. Daarnaast was het Wagener Stadion in Amstelveen voor de gelegenheid omgetoverd tot een kolkende heksenketel. Iets minder dan 10.000 luidruchtige en oranje uitgedoste fans kwamen de thuisploeg aanmoedigen. Het palmares van de Nederlandse ploeg spreekt dan wel voor zich – nummer één van de wereld, tweevoudig wereldkampioen, drievoudig Olympisch kampioen en tweevoudig Europees kampioen – onze Belgian Red Panthers hadden geen enkele reden om zich te schamen na hun recente prestaties en vooral voor de constante vooruitgang die ze de afgelopen twee jaar hebben geboekt. De waarnemers van dit WK waren unaniem: naarmate de wedstrijden vorderen, groeien de Belgen in het toernooi en krijgen ze meer zelfvertrouwen en ervaring. Oranje weet dit en had graag een andere tegenstander gekozen voor deze kwartfinale. Niets beters om onze Red Panthers op te peppen en hen vertrouwen te geven in een stunt! 

Vanaf de start legde Oranje een hectisch ritme op, met een hoge press, een uiterst snelle balcirculatie en harde duels. De Panthers hadden in deze beginfase moeite om te volgen en waren niet in staat om de bal in de ploeg te houden. Nederlandse aanvalsvlagen volgden elkaar snel op, het gevaar werd steeds preciezer. Doelvrouw Elena Sotgiu redde op briljante wijze op een eerste PC van Jansen in de 9e minuut. Op een vrije slag voor België vond Stephanie Vanden Borre met een mooie lob Alix Gerniers, maar deze werd van dichtbij gedekt en kon de bal niet binnenschuiven. Seconden later moest Sotgiu opnieuw heldhaftig tussenkomen toen een Nederlandse spits helemaal alleen voor haar doel opdook. Maar in de laatste minuut gebeurde het onvermijdelijke: de Goede recupereerde de bal aan de linkerkant na slecht uitverdedigen van de Belgen en zette de bal voor op Laurien Leurink die, alleen voor doel, alle tijd van de wereld had om de bal voorbij Sotgiu te schuiven: 1-0. 

Na een goed eerste kwartier van Sotgiu, was het de beurt aan Aisling D’Hooghe om in doel te schitteren aan het begin van het tweede kwart. Ze had een dubbele redding met voet en handschoen in petto op schoten van dichtbij. Maar geleidelijk aan begonnen de Belgen beter aanvallend voor de dag te komen, met mooie combinaties op de helft van hun tegenstander. Maar een paar goede voorzetten vonden nog steeds niemand voor doel. Aan de pauze gingen de Belgen met een achterstand de kleedkamer in, maar je voelde dat ze in staat waren om het tij in deze wedstrijd te keren.

In het derde kwart kwam de wedstrijd meer in evenwicht. De duels waren intens, maar het balbezit was evenrediger verdeeld. De Nederlanders domineerden technisch, maar dat was niet genoeg tegen de collectieve Belgen die duidelijk meer wilden. Het stadion werd trouwens een poos erg stil. Een zoals steeds doorzettende Charlotte Englebert dwong in de 38e minuut een eerste PC af. Stephanie Vanden Borre leek rechtstreeks te gaan slepen, maar mikte eigenlijk naar de opgerukte Alix Gerniers, die de gelijkmaker mooi in doel devieerde: 1-1.

De Nederlandse fans werden wakker en begonnen, aangemoedigd door de stadionomroeper, hun rol van de twaalfde man te spelen. Maar de Panthers konden de druk aan en lieten zich niet in een hoek duwen. Ze bleven vooruit spelen en recupereerden veel ballen dankzij een uitstekende press. De laatste vijftien minuten zouden beslissend zijn.

Maar opnieuw namen de Nederlanders de leiding. Freeke Moes haalde dribbelend langs links de de achterlijn en stuurde nog, half struikelend, een bal richting Belgische doel. Een ongelukkige D’Hooghe devieerde de bal binnenkant voet in eigen doel: 2-1. De Panthers hadden nog 12 minuten om terug te komen. De druk nam nog toe toen de Belgen een nieuwe PC veroverden, maar dezelfde fase was deze keer minder succesvol dan bij de eerste. Nederland kreeg met nog zes minuten op de klok ook nog een corner, maar Michelle Struijk liep als een kanonskogel uit en blokkeerde de sleep van Matla.

Twee opeenvolgende PC’s voor de Belgen één minuut voor tijd werden helaas slecht gecontroleerd en brachten niks op. De score veranderde niet meer, Nederland won deze kwartfinale met 2-1.

Nederland staat dus in de halve finale, terwijl het WK avontuur van de Belgen hier eindigt. De Red Panthers verloren nipt maar hielden de eer hoog na een mooi parkoers. De sterkste ploeg won vandaag, maar deze wedstrijd kan duidelijk gezien worden als een referentiewedstrijd voor de Panthers. Zij lieten het publiek zien dat zij steeds dichter bij de top van de wereld komen en dat ze op korte termijn een grote toekomst voor zich hebben!

Nu is het tijd voor een welverdiende vakantie. Volgende afspraak: de Pro League in oktober.