december 16, 2019

Laurine Delforge – Indoor is de mooiste periode van het jaar

In de outdoorcompetitie is de winterstop aangebroken, maar voor Laurine Delforge (29) is er van stilzitten geen sprake. De beste scheidsrechter ter wereld smijt zich jaar na jaar immers met heel veel goesting in het Indoor Hockey … als speelster. Creatief zijn op de kleine ruimte is immers haar ding. Met Antwerp wil ze in de eredivisie in de top 4 eindigen en van 24 tot en met 26 januari gaat ze met de Indoor Panthers voor het behoud op het EuroHockey Indoor Championship in het Wit-Russische Minsk.

De voorbije drie jaar verdedigde Laurine Delforge in de indoorcompetitie de kleuren van White Star, maar nu valt ze weer te bewonderen in het rood-witte plunje van de club van haar hart, Antwerp. “Ik neem Indoor Hockey zeer ernstig, maar in het verleden was dat bij Antwerp niet altijd het geval”, zegt Delforge. “Daarom koos ik drie jaar geleden voor White Star, een club met een grotere indoorcultuur. Ondertussen is het belang van Indoor Hockey bij Antwerp stevig toegenomen en was het voor mij dan ook een zeer logische stap om terug te keren. Antwerp is voor mij immers een stukje familie. Het zou mooi zijn om met Antwerp in de top vier te eindigen en de play-offs te spelen. Met acht op twaalf zijn we alvast sterk aan de competitie begonnen. Ons indoorteam beschikt over drie à vier zeer jonge talenten en daarnaast is er plaats voor ervaring. Elodie Picard is absolute top in doel en met de Oekraïense Yana Vorushylo hebben we de topscorer van de World Indoor Cup 2018 in Berlijn in de rangen. In vergelijking met enkele jaren geleden is de eredivisie in ieder geval een heel stuk competitiever geworden.”

Delforge laat er geen twijfel over bestaan: elk jaar kijkt ze uit naar die twee maanden Indoor Hockey. “Het is absoluut mijn lievelingsmoment van het jaar”, zegt ze. “Hockeyen op een kleine ruimte en creatief zijn: het is helemaal mijn ding. In Indoor Hockey is het onmogelijk om je te verstoppen, iedereen is bij het spel betrokken. Ik vind het enorm leuk. Natuurlijk is het spijtig dat de voorbereidingsperiode op Indoor Hockey bijzonder kort is. Op één week tijd gaan we van het veld naar de zaal. Dat is jammer, maar tegelijk ook te begrijpen. De outdoorcompetitie blijft belangrijker en de kalender zit nu eenmaal overvol.”

Opdracht nummer één: niet ziek worden in Minsk

Voor Delforge is het behalen van goud tijdens het EK (tweede divisie) in 2018 in Brussel het topmoment uit haar indoorcarrière. “De sfeer in Ukkel was toen geweldig”, zegt Delforge. “We verloren geen enkele wedstrijd, we plaatsten ons voor de topdivisie, ik werd topscorer én speelster van het tornooi: mooier kon haast niet.”

Dankzij die titel in Ukkel spelen de Indoor Panthers straks weer bij de absolute toplanden op het EK in Minsk. Ook vier jaar geleden vond het EK in de hoofdstad van Wit-Rusland plaats. De Indoor Panthers eindigden achtste en laatste en degradeerden naar de tweede divisie. “Ondanks die laatste plaats speelden we wel gelijk tegen toplanden als Oostenrijk en Oekraïne”, aldus Delforge. “In de huidige groep schuilt er meer kwaliteit. Ik ben ervan overtuigd dat we op het EK een mooi resultaat kunnen neerzetten. Sedert midden oktober zijn we met de nationale ploeg aan het trainen. Dat is absoluut noodzakelijk: zeker in Indoor Hockey moet er veel getraind worden om beter te worden.”

De Indoor Red Panthers (FIH 14) staan in Minsk in een poule met Duitsland (FIH 1), Oekraïne (FIH 4) en Tsjechië (FIH 5). “Op papier inderdaad een loodzware klus, maar ik geloof er sterk in dat we tegen Oekraïne en Tsjechië iets kunnen rapen”, vervolgt Delforge. “En stunten tegen Duitsland ? We moeten realistisch blijven. Duitsland is een echt indoorland en speelt twee à drie niveaus hoger.”

Delforge heeft alvast lessen geleerd van haar uitstap vier jaar geleden naar Minsk. “De reden weten we nog altijd niet, maar de ganse ploeg is daar ziek geworden”, zegt ze. “Wellicht hebben we iets verkeerd gegeten of gedronken. Gezond blijven is straks dus opdracht nummer één in Wit-Rusland.”

Midden november zag Delforge de staf bij de Indoor Red Panthers wijzigen. Maxi Garetta (T1) en Louise Cavenaille (T2) staan nu aan het roer. “Een mooi duo”, zegt Delforge. “Maxi is al langer bij ons indoorteam betrokken en ik ben zeer blij dat Louise de stap maakte. Zij heeft als ex-Red Panther veel ervaring en kent alle speelsters goed.”

Indoor scheidsrechter ? Daar heb ik de kwaliteiten niet voor

Net als indoor hockeyen, is ook het arbitreren van indoormatchen een aparte stiel. “Om de federatie te helpen heb ik vroeger wel eens indoorwedstrijden gearbitreerd, maar dat is niet voor herhaling vatbaar”, lacht Delforge. “Ik vind het niet leuk en heb er de kwaliteiten niet voor. Kortom: ik voel me niet comfortabel. Nog meer als in de outdoorcompetitie zijn situaties in Indoor Hockey voor interpretatie vatbaar. Bovendien ben ik een echte ‘loper’ en op dat vlak kun je je op een outdoorveld natuurlijk meer uitleven.”

“Het arbitreren van een indoorwedstrijd is inderdaad een stiel op zich en laat ik dus over aan mensen die meer gespecialiseerd zijn.”

Ik ga graag uitdagingen aan!

Fulltime juriste, in de eredivisie outdoor en indoor hockeyen bij Antwerp, de Indoor Red Panthers vertegenwoordigen én arbitreren op het allerhoogste niveau: soms vraag je je af hoe Delforge dat allemaal klaarspeelt. “Timemanagement is belangrijk”, aldus Delforge. “Soms moet ik inderdaad lastige keuzes maken, maar op sportief vlak komt de arbitrage op de eerste plaats. Zonder de steun van mijn werkgever en mijn club zou het alvast een pak lastiger zijn – zo niet onmogelijk – om alles te combineren.”

Met de tweede editie van de Pro League en de Olympische Spelen in Tokio op het programma staat Delforge alweer voor een boeiend jaar als FIH-scheidsrechter. “In januari ben ik niet aangeduid voor matchen van de Pro League. Als ik geselecteerd word kan ik dus met de Indoor Panthers mee naar Minsk”, zegt ze. “Er moet nog wel wat besproken worden, maar in mei fluit ik voor de Pro League al zeker telkens twee matchen in Groot-Brittannië en Argentinië.”

Delforge arbitreerde reeds de finale van het EK, het WK én de Olympische Spelen: op 29-jarige leeftijd heeft ze in de arbitrage reeds alles bereikt. “Op papier is dat inderdaad het geval, maar zo lang ik het leuk vind, blijf ik actief. Uiteindelijk ben je – ook in de arbitrage – maar zo goed als je laatste wedstrijd. En het grootste sportfeest op aarde meemaken, de Olympische Spelen, zal nooit wennen. Het wordt trouwens mijn allereerste trip naar Japan. Mooi toch.”

Delforge houdt van uitdagingen. Een internationale herenwedstrijd arbitreren staat nog niet op haar rijkgevuld palmares. “Er is nog niets concreet maar binnen de FIH is er wel sprake om vrouwen mannenwedstrijden te laten arbitreren en omgekeerd. Zo’n Australië – Nederland bij de mannen zie ik best wel zitten. Ik ga geen uitdagingen uit de weg.”