De sport kent enkele typische kenmerken die aanleiding kunnen geven tot het ontstaan en voortduren van (seksueel) grensoverschrijdend gedrag.

• De macht van een coach of autoriteitsfiguur over zijn sporter kan groot zijn. Dat machtsverschil kan leiden tot een onevenwichtige relatie, wat dan weer een risico op misbruik meebrengt.
• Sport is per definitie een lichamelijke aangelegenheid. In die op zich normale cultuur van lichamelijkheid kan een sporter niet altijd uitmaken wat aanvaardbaar gedrag is.
• Jonge topsporters die uren per dag ambitieus bezig zijn met hun sport, vormen een kwetsbare groep. Zo kan bijvoorbeeld de prestatiedruk bij sporters zo groot worden dat alles moet wijken. Het ondergaan van seksuele intimidatie kan op die manier een aanvaardbare opoffering lijken voor de sporter, als die zich blindstaart op het prestige van sportief succes.
• Ondanks deze verhoogde risico’s hebben sportorganisaties vaak geen formeel beleid voor de indienstneming van vrijwilligers. Daardoor zijn sportclubs, die steeds nood hebben aan goedkoop of gratis personeel, aantrekkelijk voor mogelijke plegers. Door kandidaten te vragen om een uittreksel van het strafregister model twee (minderjarigenmodel) te tonen, vermijd je dat je begeleiders zou engageren met een gerechtelijk verleden van (seksuele) feiten gepleegd ten aanzien van minderjarigen.
• Toch zijn het lang niet alleen (mannelijke) coaches die onaanvaardbaar seksueel gedrag stellen ten aanzien van jonge atleten. Uit onderzoek blijkt dat het vaak leeftijdsgenoten zelf zijn die het grensoverschrijdend gedrag stellen. Wees er dus attent op dat grensoverschrijdend of experimenteergedrag vooral tussen jongeren onderling plaatsvindt. In dit geval is er eerder sprake van sociale machtsverschillen en groepsdruk.