Vandaag was D-day voor de Red Lions en al hun supporters! Hier hebben de Belgische hockeymannen vijf jaar keihard voor getraind en alles voor opgeofferd. Vandaag wilden de Belgen sportgeschiedenis schrijven voor ons land, door de gouden medaille te winnen op de Olympische Spelen (voetbal won de laatste gouden medaille voor een teamsport in 1920). Maar om dit te verwezenlijken moest eerst nog Australië worden verslaan. De twee beste hockeylanden tegen elkaar in de finale, dat moest en zou vuurwerk geven!

De wedstrijd startte zoals steeds met hoge druk van België, dat na 2 minuten bijna een doelpunt opleverde. Eerst met een harde center van Kina die Dockier heel nipt miste voor de deviatie, daarna met een backhand schot van Dockier. Het eerste gevaar voor Australië kwam er na 11 minuten, maar de warrige fase voor de neus van Vanasch bracht niks op. In de daarop volgende tegenaanval kreeg Kina nog een kans om aan te leggen, maar zijn backhand schot werd goed gekeerd door doelman Charter.

Het Belgische gevaar werd concreter in het tweede kwart toen na twee minuten De Sloover besloot op te rukken en Charlier vond aan de ingang van de cirkel. Het schot van de Brusselaar werd goed gestopt door de Australische keeper. De Belgen recupereerden heel wat ballen en paar minuten later deed de doelman het nog eens over op een prachtig schot van Kina. In de 10^e minuut van het tweede kwart kwam de eerste penalty corner voor de Lions, met Hendrickx op het veld. Maar spijtig genoeg ging zijn sleep voor het eerst dit toernooi net naast. Australië kwam goed weg, België had duidelijk de bovenhand, met meer balbezit, meer balrecuperatie en meer schoten op doel. Enkel het scorebord bleef nog onaangeroerd.

Maar na de pauze moesten we hier niet lang op wachten. De bal was nog maar twee minuten aan het rollen, of Boccard rukte op langs links, zette voor op De Kerpel in de cirkel, die verlengde op Florent van Aubel. De ‘tuuveneir’ liftte de bal mooi de hoogte in en maakte met een tikje de kans koelbloedig af. België stond verdiend 0-1 voor. Maar de Aussies waren blijkbaar gepikeerd, want ze begonnen de bal meer op te eisen en aanval na aanval onze cirkel op te sturen. In de negende minuut kwam België goed weg toen Ogilvie een bal tegen de paal devieerde. Net daarna kwam de eerste Australische PC, maar Vincent ‘the wall’ Vanasch is niet de eerste de beste in doel: zijn sticksave was wereldklasse.

Met de laatste 15 minuten van deze Spelen voor de boeg, stonden de Red Lions met 0-1 voor. Maar het waren de Kookaburras die de laatste minuten het meeste dreiging uitstraalden, en na twee minuten hadden ze prijs. Zalewski schoot op doel, Van Doren raakte de bal en zijn deviatie werd door Wickham in doel ‘gesmashed’. Het stond 1-1 en alles was te herdoen. De Belgen kregen een paar minuten later een tweede PC, maar deze keer probeerde Hendrickx een harde pass aan de eerste paal, waar van Aubel net te kort kwam om in doel te deviëren. De Lions probeerden opnieuw van achteruit op te bouwen en dat lukte vrij aardig. Van Doren liet zijn team goed schrikken met een misser bij het uitverdedigen, gelukkig zonder erg. De Belgen hadden al veel gegeven en leken wat vermoeid, waardoor en teveel missers kwamen. De Australiërs bleven drukken, het was pompen of verzuipen bij de Lions. Maar ze hielden stand, de eindscore bleef op 1-1 staan en deze Olympische finale zou dus met shoot-outs worden beslecht.

AUSTRALIA : X Govers (save Vanasch) – V Ogilvy – V Brand – X Simmonds (save Vanasch) – X Whetton (eerste gemist maar fout Vanasch en ‘retake’gemist)  

BELGIUM : V van Aubel – V De Sloover – X Denayer (raté) – V Wegnez (strafbal Hendrickx)